irascor

irascor
īrascor, īrasci, īrātus sum - intr. - [st2]1 [-] se mettre en colère, se fâcher, s'irriter, s'emporter, s'indigner, en vouloir à qqn. [st2]2 [-] devenir furieux, être déchaîné (en parl. des éléments).    - irasci alicui (in aliquem) : se fâcher contre qqn.    - irasci alicui rei (in aliquam rem) : se fâcher contre qqch.    - irasci graviter alicui : avoir contre qqn un violent ressentiment.    - irasci amicis, Cic. Phil. 8, 5: s'emporter contre ses amis.    - irasci admonitioni, Quint. 2, 6, 3: s'offenser d'une réprimande.    - remittimus hoc tibi ne nostram vicem irascaris, Liv. 34, 32, 6 : nous ne permettons pas que tu te fâches pour nous.    - noli irascier, Plaut. Capt. 4, 2, 60 : ne te fâche pas.    - irasci de nihilo, Plaut. Truc. 4, 2, 56: se fâcher pour un rien.    - irasci nihil, Gell. 19, 12, 10: ne se fâcher de rien.    - nolo irascaris, si libere dixero, Phaed. : pardonne, si je parle franchement.    - pelago ventus irascitur, Petr. 104: le vent est déchaîné contre la mer.    - voir iratus.
* * *
īrascor, īrasci, īrātus sum - intr. - [st2]1 [-] se mettre en colère, se fâcher, s'irriter, s'emporter, s'indigner, en vouloir à qqn. [st2]2 [-] devenir furieux, être déchaîné (en parl. des éléments).    - irasci alicui (in aliquem) : se fâcher contre qqn.    - irasci alicui rei (in aliquam rem) : se fâcher contre qqch.    - irasci graviter alicui : avoir contre qqn un violent ressentiment.    - irasci amicis, Cic. Phil. 8, 5: s'emporter contre ses amis.    - irasci admonitioni, Quint. 2, 6, 3: s'offenser d'une réprimande.    - remittimus hoc tibi ne nostram vicem irascaris, Liv. 34, 32, 6 : nous ne permettons pas que tu te fâches pour nous.    - noli irascier, Plaut. Capt. 4, 2, 60 : ne te fâche pas.    - irasci de nihilo, Plaut. Truc. 4, 2, 56: se fâcher pour un rien.    - irasci nihil, Gell. 19, 12, 10: ne se fâcher de rien.    - nolo irascaris, si libere dixero, Phaed. : pardonne, si je parle franchement.    - pelago ventus irascitur, Petr. 104: le vent est déchaîné contre la mer.    - voir iratus.
* * *
    Irascor, irasceris, pen. cor. iratus sum, irasci. Terent. Se irer, Se courroucer, Se despiter.
\
    Celer irasci. Horat. Prompt et soubdain à se courroucer.
\
    Irascor tibi istud dictum. Plaut. Je suis courroucé contre toy que tu as dict ceste parolle.
\
    Irasci vicem alicuius. Liu. Estre marri de sa fortune et inconvenient, Prendre melancholie pour le faict d'autruy.
\
    Irascor quod sim euocatus. Pli. iunior. Je suis marri que, etc.
\
    Irascuntur admonitioni. Quintil. Se courroucent contre ceulx qui les admonnestent.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Regardez d'autres dictionnaires:

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • List of fictional dragons — This is a list of dragons from works of fiction. For dragons from legends and mythology, see List of dragons in mythology and folklore. Dragons in literature * Ancalader, the dragon bonded to Jermayan in The Obsidian Trilogy by Mercedes Lackey… …   Wikipedia

  • Inchoative verb — An inchoative verb, sometimes called an inceptive verb, shows a process of beginning or becoming. Productive inchoative infixes exist in several languages, including Latin and Ancient Greek, and consequently some Romance languages. Not all verbs… …   Wikipedia

  • Publius Sittius — († Frühjahr 44 v. Chr. in Nordafrika) war ein römischer Ritter und politischer Abenteurer in der späten Republik. Seine Familie stammte aus Nuceria Alfaterna in Kampanien. Der gleichnamige Vater des Publius Sittius blieb im Bundesgenossenkrieg… …   Deutsch Wikipedia

  • C — C. Nota condemnationis veteribus, proin fatalis litera dicta, sieut contra A. veniae et absolutionis erat character. Pierius in Hierogl. l. 7. c. 23. Metellus apud Indos, illos qui ex regia familia Christianam fidem amplectuntur, in fronte et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԲԱՐԿԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 460 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c չ. ὁργίζομαι, θυμόομαι, ἁγανακτέω , παροξύνομαι irascor, indignor, furo, exacerbor Բարկ եւ սաստիկ լինել՝ վառմամբ կրից՝ մանաւանդ ʼի վրէժ անիրաւութեանն եղելոյ. ցասնուլ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԴԺԿԱՄԱԿ — (ի, աց.) NBH 1 0614 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 11c, 12c ա. ἁηδής insuavis, injucundus Անկամակ. անհաճոյ. անախորժ ինչ. *Ո՛չ էր ձայն խիստ եւ դժկամակ լսելեաց. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1: *Եթէ տայցէք, մի՛ դժկամակ բանիւք. Շ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԴԺԿԱՄԱԿԵՄ — ( ) NBH 1 0614 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c, 12c ԴԺԿԱՄԱԿ ԼԻՆԵԼ, ԳՏԱՆԻԼ. ԴԺԿԱՄԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. ԴԺԿԱՄԱԿԵՄ, կիմ. θυμόομαι irascor, aegre fero Դժուարիլ կամօք կամ կամաց. դժգմիլ. տհաճիլ. զայրանալ. սրտմտիլ, դառնանալ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԴԺԿԱՄԱԿԻՑ — ( ) NBH 1 0614 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c, 12c ԴԺԿԱՄԱԿ ԼԻՆԵԼ, ԳՏԱՆԻԼ. ԴԺԿԱՄԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. ԴԺԿԱՄԱԿԵՄ, կիմ. θυμόομαι irascor, aegre fero Դժուարիլ կամօք կամ կամաց. դժգմիլ. տհաճիլ. զայրանալ. սրտմտիլ, դառնանալ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶԱՅՐԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 0711 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 10c, 12c չ. ἁγανακτέω, θυμόομαι, ὁργίζομαι , ἑξίστημι, ἑκκήνουμαι indignor, furo, irascor եւն. Սաստիկ բարկանալ, սրիլ ʼի ցասումն. սրտմտիլ. կատաղիլ. դառնանալ սրտիւ. դժկամակիլ. զչարիլ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԾԱՆՐԱՑԱՍՈՒՄՆ — ( ) NBH 1 1009 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 14c ա. ԾԱՆՐԱՑԱՍՈՒՄՆ ԼԻՆԵԼ. βαρυθυμέω gravi animo fero, irascor. Ծանրապէս ցասնուլ. սրտմտիլ. զայրանալ. դժուարիլ. հինհինալ, սրդողիլ, խիստ դժարը գալ. *Ծանրացասումն եղեւ յոյժ. կամ իսրայէլի,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”